Santiago

Santiago de Compostela znajduje się pod wpływem wilgotnego klimatu oceanicznego. Lata są gorące, a w grudniu występują mrozy. Opady śniegu zdarzają się rzadko i nie są zbyt intensywne. Najchłodniejszym miesiącem jest luty, a najbardziej deszczowym styczeń. Wiatr wiejący znad Atlantyku sprawia, że w Santiago jest około 1500 mm opadów rocznie, czyli najwięcej w całej Hiszpanii.

Pielgrzymki

Pielgrzymi najczęściej wybierają się na Camino de Santiago w porze letniej (tj. lipiec-sierpień). Ze względu na wysokiej temperatury i długi dystans najlepiej jest udać się do Santiago w maju, czerwcu lub we wrześniu. Nadal jest ciepło, ale już nie upalnie i większość schronisk dla pielgrzymów jest jeszcze otwarta. W tym czasie miejsca noclegowe nie są aż tak przepełnione. Jeśli celem wycieczki jest zwiedzanie i odpoczynek, to okres od maja do września również będzie odpowiednim terminem.

W Santiago rytm dnia wyznaczają studenci i pielgrzymi, którzy odwiedzają to miasto. Z tego względu Santiago nie zasypia i bez problemu można znaleźć miejsce do zabawy o każdej porze dnia i nocy. Bogata jest także oferta kulturowa – wybrać można się na koncert przedstawicieli różnych gatunków muzycznych, występy na ulicy czy cykle filmowe.

Tapas i Raciones

Wieczorem (tj. od 21) warto wybrać się do lokalu z winami, gdzie do większości podaje się darmowe tapas. W niektórych miejscach w Hiszpanii za tapas należy zapłacić kilka euro. Przed 22:00 można wybrać się do restauracji i zjeść większą porcję jedzenia niż tapas np. kalmary, tortille hiszpańską czy papryczki. Najczęściej raciones (tj. porcje) je się wraz z przyjaciółmi z jednego półmiska. Dzięki temu każdy może skosztować różnych potraw z Galicji lub całej Hiszpanii.

De Copas

„Porządniejsze” kolacje serwowane są od 23:00 do późnych godzin nocnych. Mieszkańcy najczęściej kolację jedzą bardzo późno wraz ze znajomymi „na mieście”. Od 23:00 warto wybrać się na „de copas”, czyli wieczorną imprezę. Lokale najczęściej otwierane są o 23:00 do ostatniego Klienta. Do klubu najlepiej udać się przynajmniej o 1 w nocy. Wcześniej parkiet świeci pustkami. Dobra zabawa często trwa do 6:00-7:00, a na zakończenie można wybrać się na śniadanie, czyli słynne churros con chocolate.

Nie sposób poznać Santiago w oderwaniu od jego przeszłości. Nad miasteczkiem dominuje Katedra św. Jakuba, która jest mekką pielgrzymów. Poza główną atrakcją Santiago skrywa wiele zabytków, które są dopełnieniem przejścia El Camino. Wystarczą dwa dni, aby poczuć klimat Santiago, odpocząć i skosztować lokalnych przysmaków.

Katedra św. Jakuba

Jest to punkt kulminacyjny każdej pielgrzymki do Santiago. Według legendy tutaj miał pojawić się deszcz spadających gwiazd, który miał wskazywać miejsce grobu św. Jakuba. Fasada i plac przed katedrą (Praza do Obradoiro) jest jednym  z najbardziej charakterystycznych elementów Camino.

Praza do Obradoiro

Jest to punkt docelowy pielgrzymów, którzy przechodzą Drogę św. Jakuba. Okoliczne budynki są przykładem różnych stylów architektonicznych. Na wschodzie znajduje się barokowy front katedry, po prawej muzeum i pałac Gelmirez. Naa zachodzie Pałac Rajoy, który obecnie służy jako ratusz. Od północnej strony znajduje się Katolicki Dom Króla przyjmujący pielgrzymów, a na południu San Jerónimo College. Jest to dawna rezydencja studencka, a teraz główna siedziba Uniwersytetu w Santiago de Compostela.

Park Alameda

Do parku można wejść od strony Campo de Estrella. Po wejściu warto skręcić w alejkę po prawej stronie, gdzie na samym końcu znajduje się punkt widokowy. Właśnie z tego miejsca wykonywana jest większość zdjęć z pocztówek.

Dwór de Bendana

Miejski pałac w stylu barokowym z XVIII wieku położony na placu Plaza do Toural. Warto go zwiedzić ze względu na kominek i schody z kamienia i drewna.

Kościół Św. Marcina

Kościół usytuowany w historycznym centrum miasta z fasadą, która jest imponująca dzięki spiralnym schodom.

Muzeum Ludności Galicyjskiej

Muzeum Ludności Galicyjskiej (Museo do Pobo Galego) funkcjonuje od 1977 roku w klasztorze Santo Domingo de Bonoval. Zostało założone, jako organizacja, która będzie służyć ochronie tradycji i obyczajów. Muzeum pokazuje różne aspekty życia, tradycyjne rzemiosła, tradycyjne stroje i architekturę. Organizowane są także wystawy czasowe.

Muzeum Pielgrzymek

Wystawa podkreśla znaczenie dla kultury europejskiej i Ameryki Latynoskiej znaczenie pielgrzymek i kult św. Jakuba

Plaza da Quintana

Plac położony jest po drugiej stronie katedry. Jest podzielony na dwie części –  Quintana dos Mortos, tylko do klatki schodowej i Quintana dos Vivos, górna strona. W przeszłości służył jako cmentarz i rynek. Legenda głosi, że każdy, kto przyjdzie do tego miejsca o północy, będzie mógł tam zobaczyć wszystkich zmarłych.

Hostal dos Reis Católicos

Pierwotnie był to szpital wybudowany po wizycie katolickich królów do Santiago w 1486 roku. Dzięki temu mieszkańcy mogli wziąć udział w pielgrzymce. Z biegiem lat, katoliccy królowie zarządzili budowę dużego hotelu. Pieniądze, które zarobili dzięki podbojowi Granady poszły właśnie na nowe miejsca noclegowe dla pielgrzymów. Na jego czele widać dwa herby Kastylii.

Camino de Santiago jest to jeden z najpopularniejszych szlaków pielgrzymkowych w Europie. Droga św. Jakuba przeznaczona jest dla każdego, bez względu na wyznanie i narodowość. Atrybutem pielgrzymki jest muszla św. Jakuba. Jest ona drogowskazem, którym oznaczone są szlaki św. Jakuba. Ma ona też symboliczne znaczenie – jej promienie schodzą się w jednym miejscu, jak wszystkie szlaki, które prowadzą do Santiago.

Santiago de Compostela, Hiszpania – © orcaman

Na trasie El Camino

Po drodze znajdują się albergue, czyli hotele dla pielgrzymów. Najczęściej podróżnik otrzymuje łóżko we wspólnej sali z prysznicem i aneksem kuchennym. Niestety w wielu „schroniskach” kuchnia jest dostępna, ale bez garnków i talerzy. Nocleg kosztuje zazwyczaj kilka euro lub „ile łaska”. Miejsce w albergue można otrzymać od godz.13 do 22, a wymeldować należy się do 8 rano.

Wybierając się na pieszą wędrówkę do Santiago, należy pamiętać, aby bagaż nie ważył więcej niż 10% wagi ciała. Cały swój dobytek pielgrzym zabiera ze sobą i będzie czuł każdy nadprogramowy kilogram. Warto pamiętać, że z każdym dniem sił może być coraz mniej, a ból nóg, obtarcia, odciski będą na porządku dziennym.

Via de la Plata, Hiszpania – © sam

Camino Frances

Najbardziej obleganą trasą jest Camino Frances (od Saint-Jean-Pied-de-Port we francuskich Pirenejach do Santiago de Compostela) o długości 774 km. Przejście całego szlaku przeciętnemu pielgrzymowi zajmuje 30 dni (25 km dziennie). Dystans można dopasować do swoich możliwości fizycznych i czasu, jaki mamy do dyspozycji. Aby uzyskać certyfikat „Compostelana” należy pieszo pokonać minimum 120 km (rowerem 200 km).

Wycieczka do Finiestre

Warto wybrać się również na wycieczkę do Finisterre, czyli najbardziej wysunięty na północ kraniec Półwyspu Iberyjskiego. Niektórzy uważają, że tam kończy się Hiszpania. Finisterre to ostatni etap El Camino. Pielgrzymi, którzy dotarli do tego miejsca, kąpali się w oceanie (symboliczne oczyszczenie), palili ubrania, w których przeszli szlak oraz zabrali ze sobą muszlę na dowód, że przeszli El Camino.